my site

Zmień życie od Nowego Roku

Czy noworoczne postanowienia mają sens? A jeśli nie to jak sprawić by było inaczej.

Ten tytuł wyszedł mi trochę ironiczny, bo to zazwyczaj tak szumnie wygląda. Od tej pory będę już innym człowiekiem, będę się zachowywać inaczej, pozbędę się złych nawyków etc. I ile to trwa? Dwa, trzy tygodnie. W większości przypadków tak. Dotrzymanie tych noworocznych postanowień zazwyczaj okazuje się bardzo trudne. A jednocześnie mamy potrzebę ich podejmowania, jest w nas chęć zmiany tego, co nam w życiu nie służy. Zastanówmy się jak to zrobić, by noworoczne postanowienia nie były tylko pustym rytuałem.

Outsourcing silnej woli

Na pewno zawsze można zastawić na siebie pułapkę. Chcesz oszczędzać od nowego roku – znajdź taki produkt finansowy, gdzie będzie trzeba pod rygorem umowy zobowiązać się do regularnych wpłat. Nie będzie wyjścia. Chcesz schudnąć 10 kilo – mów komu się da o tym, że masz taki plan. Też nie będzie wyjścia, bo głupio się będzie potem wycofać. I takich strategii, które nazywam outsourcingiem silnej woli można wymyślać do woli. Można się nimi wspomagać, ale jest też w tym rodzaj oszukiwania samego siebie. I jak z każdym outsourcingiem, z tym też będą związane różne koszty. Zamiast tego spróbuj lepiej poznać co tobą kieruje.

Czy ty tego na pewno chcesz?

Zakładając, że już masz pomysły na noworoczne postanowienia – zrób weryfikację. Na początek musisz pomyśleć nad tym, dlaczego je podejmujesz. Po co? Jakie masz motywy? Dlaczego to robisz? Szczera odpowiedź na te pytania może pokazać, że niektóre z tych postanowień nie są do końca „twoje”. Na przykład - zaczniesz biegać, bo to dobre dla zdrowia. Tak mówią znajomi, tak piszą w gazetach, ale czy ty naprawdę chcesz biegać? Czy ten rodzaj aktywności fizycznej naprawdę do ciebie pasuje? Może raczej chciałeś pójść na balet, ale nie możesz, bo przecież to takie niemęskie, albo na zajęcia z MMA, ale nie, jak to, ja przecież jestem taki inteligentny, nie będę się kopał i tarzał po podłodze. I tak dalej, i tak dalej. Sprawdź po prostu, czy to co postanawiasz ci pasuje.

A kto tego nie chce?

Jak już wiesz, że twoje postanowienia nie są tylko czczym wymysłem, ale naprawdę ci na nich zależy, to zobacz co masz przeciwko. Nie skupiaj się tylko na tym, że chcesz coś osiągnąć. Każdy kij ma dwa końce, zawsze jest w nas tendencja w odwrotnym kierunku. Posłuchaj więc swoich argumentów przeciwko postanowieniom. Pozwól sobie na taki wewnętrzny dialog. To, że nie słuchamy głosów na nie, to właśnie główna przyczyna tego, że nam postanowienia nie wychodzą. Brak wewnętrznej zgody. Jakaś część naszej psychiki, która na przykład nie chce zrezygnować ze słodyczy, zostaje spacyfikowana, a nie wysłuchana. „Siedź cicho, od Nowego Roku nie jemy cukierków, i koniec!”. To zadziała, ale na krótko. Wcześniej czy później nasz wewnętrzny amator słodyczy wykorzysta moment słabości i namówi słodkim głosem na czekoladkę. Lepiej więc zawczasu go wysłuchać i spróbować przekonać go do zamierzeń dietetycznych. A zatem prowadź wewnętrzny dialog i sprawdź, czy masz zgodę na planowane postanowienia.

Mierz zamiar podług sił

Tak, właśnie tak. Nie tak jak uczyli w szkole, że trzeba mierzyć siły na zamiary. Nie porywaj się z motyką na słońce. Jak chcesz coś postanowić, to bądź realistą lub realistką. Pomyśl o takich planach, które możesz zrealizować. Tu działa bardzo prosty mechanizm. Jeśli bowiem uda się osiągnąć cel, to tylko umocnisz w sobie silną wolę. Pomyślisz – udało mi się i dostaniesz plus dziesięć do wiary w siebie. Sukces i poczucie sprawczości. Potem łatwiej będzie dołożyć i wdrożyć kolejną zmianę w życiu. A pomyślmy o odwrotnym scenariuszu – długa lista postanowień, bardziej przypominająca koncert życzeń. Szanse na realizację są, bo nic nie jest całkowicie nieprawdopodobne, ale nie liczmy na cuda. Taki scenariusz postanowień może tylko posłużyć w niedalekiej przyszłości do udowodnienia sobie, że nie jestem w stanie nic zmienić w swoim życiu - „Znowu mi nie wyszło, to nie ma sensu”. I tym podobne. Spektakularna porażka może nas spektakularnie zniechęcić.

Będzie plan

I jeszcze jedno na koniec. Zaplanuj realizację postanowień. Rozłóż je na etapy - jeśli nadal chcesz schudnąć te 10 kilo, to np. po 2 kilo na miesiąc. Pomyśl nad działaniami jakie trzeba wykonać – chcesz zaoszczędzić 5, 10, 15 tys. zł – z jakich konkretnie wydatków trzeba będzie zrezygnować. Jeśli negocjowałeś ze swoim wewnętrznym oponentem, i nie masz zgody na radykalne postanowienia, sam zaplanuj chwile słabości. Nie jesz słodyczy, oprócz niedzielnego deseru. Taka zasada, może uratować całe przedsięwzięcie i zapewnić długoterminowy efekt.

Tu zresztą dochodzimy do ważnego elementu budowania nawyków, bo przecież właśnie to trzeba zrobić. Pętla nawyku składa się z impulsu, zachowania i nagrody. Zaplanuj stworzenie nawyku. Pomyśl o impulsie, który będzie ci przypominał o nowym zachowaniu – alarm w budziku na 6.00 rano, bo chcesz pomedytować. Karteczka na lodówce z planem ćwiczeń na cały tydzień. Tylko nie zapominaj o trzecim elemencie, czyli nagrodzie. Czasami pojawia się ona samoistnie. Pójdę poćwiczyć, podniesie mi się poziom endorfin i poczuję się lepiej, ale w wielu przypadkach na efekt postanowień trzeba trochę poczekać. Jak zatem możesz się nagradzać w międzyczasie? Może wystarczy pomyśleć o celu, który mi przyświeca. Zwizualizować go, poczuć. Jeśli oszczędzam na wycieczkę, to wyobrażam sobie jak to będzie fajnie leżeć na ciepłym piasku pod palmami. Mózg samo to odbierze jako przyjemność, i nagroda gotowa.

Krótko mówiąc, jeśli chcesz coś postanowić potraktuj to poważnie. Zastanów się nad motywacją, ograniczeniami, kontrargumentami, a kiedy podejmiesz wewnętrznie spójną decyzję, to dobrze zaplanuj swoje działania. Wtedy powinno się udać, czego i Wam i sobie w 2017 roku życzę:)